Bilge Okuyucunun Bakış Açısı NOVEL - Bölüm 0
Prolog – Harap Olmuş Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu Vardır
[Harap olmuş dünyada hayatta kalmanın üç yolu vardır. Artık bazılarını unutmuş olsam da bir şey kesin. Şu anda bunu okuyan sen hayatta kalacaksın.
-Harap Olmuş Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu
Bir web roman platformu eski akıllı telefonumun ekranını doldurdu. Bir kez daha yukarı ve aşağı doğru ekranı kaydırdım. Bu kaçıncı tekrarlayışımdı?
Cidden mi? Sonu bu mu yani?
Tekrar baktım ama ekrandaki ‘tamamlandı’ yazısı hayal olamayacak kadar gerçekti.
Hikaye bitmişti.
~
[Harap Olmuş Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu]
Yazar: tls123
3,149 Bölüm.
~
‘Harap Olmuş Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu’ 3,149 bölümden oluşan uzun metrajlı bir fantastik roman. Kısa adıyla “Hayatta Kalmanın Yolları”.
Orta okul üçüncü sınıftan beri düzenli olarak bu romanı okuyorum.
Iljinlerin* zorbalığına uğradığımda, üniversiteye giriş sınavında başarısız olup yerel bir üniversiteye yerleştiğimde, lanet olası kısa çöpü çekip orduda ön saflara gönderildiğimde, sayısız kez iş değiştirdiğimde ve hatta şu anda büyük bir şirkette taşeron işçi olarak çalışırken bile… Kahretsin, bundan bahsetmesek de olur.
Iljin*: Kore’de özellikle okullarda çokça görülen zorba insanlara verilen isim.
Her neyse…
[Yazarın sonsözü: “Hayatta Kalmanın Yolları”nı buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler. Epilog* ile birlikte geri döneceğim.]
Epilog*: Bir kitabın, çizgi romanın ya da herhangi bir eserin bittiğini ifade eden sonsöz anlamına gelen ve bu bağlamda içerik barındıran son bölümüdür.
“Ah… daha epilog var demek. O halde sonraki bölüm gerçekten de son bölüm olacak.”
Çocukluğumun sonundan yetişkinliğime kadar 10 sene gibi uzun bir sürede tamamlandı. Moral bozukluğum bir dünyanın sona ermesinin getirdiği tatmin duygusu ile karışmış vaziyette.
Son mesajın yorum kutusunu açtım ve emin olana kadar cümlelerimi silip silip düzelttim.
-Kim Dokja*: Yazar, tüm bu zaman boyunca yaptıkların için teşekkürler. Epilogu merakla bekliyorum.
Dokja*: 3 farklı anlam taşır. Okuyucu, Tek çocuk, Güçlü ve zorluklara karşı ayakta durabilen.
Cümleler samimiyet doluydu. Hayatta Kalmanın Yolları benim hayatımın romanıydı. Belki en popüler roman değildi ama benim için en iyisi oydu.
İsteyip de yazamadığım çok cümlem oldu. Dikkatsizce edeceğim sözlerin yazarı kırabileceğinden korkmuştum.
-Bölüm başına ortalama 1.9 okunma.
-Ortalama 1.08 yorum.
‘Hayatta Kalmanın Yolları”nın ortalama popülarite indeksi buydu.
İlk bölümün okunma sayısı 1,200’dü ama 10. Bölümde 120’ye ve 50. Bölümde ise 12’ye düştü. 100. bölüme ulaştığında sadece 1 kişi kalmıştı.
Okunma = 1
Bölüm listesinin yanında görünen ‘1’ rakamı ezici bir hisle vücudumu sarıyordu. Bazı bölümlerde ‘2’ yazıyordu ama muhtemelen birileri yanlışlıkla bölüme tıklıyordu.
‘Teşekkür ederim.’
Yazar bana ücretsiz tamamlanmış bir roman vermişti bu yüzden benim de onu insanlara önermem gerekirdi. Tamamlandı butonuna tıkladım ve yorumlar hızla önüme düştü.
-Yeni bir anti gibi görünüyor. ID’sini arattım ve sürekli aynı romanı önerip durmuş.
-Bu çocuğun önerileri yasaklanmamış mıydı? Yazar doğru davranmıyor.
Ben önerimi aylar önce yaptım sanıyordum. Oysa ‘gözlemleyiciler’ arasında onlarca inceleme yorumu
vardı. Yüzüm utançla kızardı.
Yazarın bunu okuyacağından emindim. Bu yüzden hızla mesajı sildim ama çoktan gönderilen mesajın geri alınamayacağına dair uyarı karşıma çıkmıştı.
“Bu…”
Tüm samimiyetimle yaptığım önerinin bu şekilde karşılık bulması canımı sıkmıştı.
Aslında biraz okusalardı… Neden kimse bu roman ilgi duymadı ki? Yazara bağış yapmak da istemiştim aslında ama asgari ücretle zar zor geçinebilen bir işçiyken bunu karşılayamazdım.
Sonra ‘1 Yeni Mesaj’ yazan bir bildirim aldım.
-tls123: Teşekkür ederim.
Bir anda karşıma çıkan bir mesaj. Durumu algılamam zaman aldı.
-Kim Dokja: Yazar?
-tls123 ‘Hayatta Kalmanın Yolları’nın yazarıydı.
-tls123: Sayende romanı tamamlayabildim. Ayrıca bir yarışma kazandım.
Gözlerime inanamıyordum.
Hayatta Kalmanın Yolları bir yarışma mı kazanmıştı?
-Kim Dokja: Tebrik ederim! Ne yarışması?
-tls123: Pek tanınan bir yarışma olmadığından bileceğini sanmıyorum.
Utandığı için yalan söyleyip söylemediğinden şüphelendim ama içten içe doğru olmasını istiyordum. Belki de gerçekten bilmiyorumdur. Başka platformlarda popüler olmuş bile olabilir. Biraz üzülsem de harika bir hikayenin yayılıyor olması güzeldi.
-tls123: Minnettarlığımı göstermek için sana özel bir hediye göndermek istiyorum.
-Kim Dokja: Hediye?
-tls123: Sevgili okuyucum sayesinde hikayem bu dünyaya getirildi.
Yazara onun isteği üzerine e-posta adresimi verdim.
-tls123: Ah, bu arada, artık ücretli servise geçiş yapacağım.
-Kim Dokja: Vay canına, gerçekten mi? Ne zaman başlayacak? Zaten böyle bir başyapıtın işin başında ücretli olması gerekirdi.
Yalan söylemiştim. Hayatta Kalmanın Yolları günlük yayınlanan bir seriydi. Bu yüzden ayda 3,000 won harcamam gerekirdi. 3,000 won benim için marketten alacağım bir öğlen yemeğine denkti.
-tls123: Ücretli servis yarın başlayacak.
-Kim Dokja: O halde yarın çıkacak olan epilog ücretli mi olacak?
-tls123: Evet. Korkarım ücret ödemek zorunda kalacaksın.
-Kim Dokja: Sorun değil, tabii ki ödeyeceğim! Son bölümü satın alacağımdan emin olabilirsiniz!
Sonrasında yazar cevap vermedi. Siteden çıkış yaptım. Sonrasında içime çöken mutsuzluk hissi ile başbaşa kalmıştım.
Yazar onca şey başardıktan sonra cevap vermeden ayrılmıştı… Hayranlığım bir anda kıskançlığa dönüştü. Neden o kadar heyecanlanmıştım ki? Sonuçta roman benim değildi.
“Acaba hediye kartı mı verecek? 50,000 wonluk bir şey olsa iyi olurdu.”
O sırada saf düşüncelere dalmıştım. Zaten ertesi gün dünyaya olacakları nereden bilebilirdim ki?
ÇEVİREN: LOUD